จงทำกับเพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า
๑. เขาเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเรา
๒. เขาเป็นเพื่อนเวียนว่ายอยู่ในวัฎฎสงสารด้วยกันกะเรา
๓. เขาก็ตกอยู่ใต้อำนาจกิเลส เหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง
๔. เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา
๕. เขาย่อมพลั้งเผลอบางคราว เหมือนเรา
๖. เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม เหมือนเรา ไม่รู้จักนิพพานเหมือนเรา
๗. เขาโง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่
๘. เขาก็ตามใจตัวเองในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยกระทำ
๙. เขาก็อยากดี เหมือนเรา ที่อยาก ดี-เด่น-ดัง
๑๐. เขาก็มักจะกอบโกยและเอาเปรียบเมื่อมีโอกาสเหมือนเรา
๑๑. เขามีสิทธิ ที่จะบ้าดี เมาดี-หลงดี-จมดี เหมือนเรา
๑๒. เขาเป็นคนธรรมดา ที่ยึดมั่นถือมั่นอะไรต่างๆ เหมือนเรา
๑๓. เขาไม่มีหน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์ หรือตายแทนเรา
๑๔. เขาเป็นเพื่อนร่วมชาติ ร่วมศาสนา กะเรา
๑๕. เขาก็ทำอะไรด้วยความคิดชั่วแล่น และผลุนผลัน เหมือนเรา
๑๖. เขามีหน้าที่รับผิดชอบ ต่อครอบครัวของเขา มิใช่ของเรา
๑๗. เขามีสิทธิ ที่่จะมีรสนิยม ตามพอใจของเขา
๑๘. เขามีสิทธิ ที่จะเลือก(แม้ศาสนา) ตามพอใจของเขา
๑๙. เขามีสิทธิ ที่จะใช้สมบัติ สาธารณะ เท่ากันกับเรา
๒๐. เขามีสิทธิ ที่จะเป็นโรคประสาท หรือเป็นบ้า เท่ากับเรา
๒๑. เขามีสิทธิ ที่จะขอความช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจ จากเรา
๒๒. เขาจะได้รับอภัย จากเรา ตามควรแก่กรณี
๒๓. เขามีสิทธิ ที่่จะเป็นสังคมนิยม หรือ เสรีนิยม ตามใจเขา
๒๔. เขามีสิทธิ ที่จะเห็นแก่ตัว ก่อนเห็นแก่ผู้อื่น
๒๕. เขามีสิทธิ แห่งมนุษย์ชน เท่ากันกับเรา สำหรับจะอยู่ในโลก
ถ้าเราคิดกันอย่างนี้ จะไม่มีการ ขัดแย้งใดๆ เกิดขึ้น
(พุทธทาส อินทปัญโญ)
สวนโมกขพลาราม, ไชยา
๒๒ พ.ค. ๒๕๓๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น