ทั้งสามภพ ยกตั้ง ขึ้นชั่งเปรียบ
หนักไม่เทียบ พระคุณแม่ สุดแลหา
ถึงอบอุ่น สุริยัน และจันทรา
อกมารดา อิงอุ่น กว่าสูรย์จันทร์
ถึงธารทิพย์ หลั่งไหล มาให้ดื่ม
ไม่ปลาบปลื้ม ซาบซ่าน เท่าธารถัน
ถึงนางฟ้า มาอุ้ม ช่วยคุ้มกัน
ไม่เทียมทัน ตาแม่ ที่แลมอง
แม้สังขาร ราญแหลก แม่แลกได้
หวังจะให้ ลูกตน พ้นภัยผอง
แม้สูญสิ้น ดินฟ้า ธารานอง
พระคุณของ แม่ข้านี้ ย่อมมีเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น